Badkamerzonsopgang

In de badkamer komt de zon op
terwijl de kwetsbare staat van leven mij verraadt
en ik tussen het ontwijken van de broze muren

Gaapt eenzaamheid de trage dreun van een onontkoombaarheid
met de nerveuze precisie van zwijgzaamheid
die graag bepaalt hoe verdwenen je moet zijn om gehoord te worden

En hoe ik ook luister vandaag
de vogels zijn stil.

Bathroom Sunrise

The sun rises in the bathroom
while the fragile state of life betrays me,
me between dodging the brittle walls

Does loneliness yawn the slow thump of an inescapability
with the nervous precision of silence
who likes to determine how gone you must be to be heard

And no matter how I listen today,
the birds are silent.