Argh.

Argh.
1998, 60 x 40 cm, oil on board.

[nl] De opvolger van het zelfkwellende zelfportret; door sommigen werd dit werk Een of De Schreeuw genoemd. Tijdens een tentoonstelling had een kunststudent mijn zoon verteld, dat het duidelijk te zien was, dat ik naar foto's werkte, omdat de portretten heel plat geschilderd waren.
Het klopt ook, dit portret schilderde ik na van een zeer irritante advertentie, geen idee meer waarvoor. Ook bij andere portretten gebruikte ik foto's.
Tijdens een Open Atelierroute kwam er een vrouw binnengelopen, en zodra ze binnenstapte en dit schilderij zag, schrok ze heel erg. Ik was echt flabbergasted, dat iemand hier van schrikt.
Toen ik ging verhuizen en ik niet alles meer kon meenemen, heb ik deze weggegeven aan iemand uit een Feestboekgroep.

[en] The successor to the self-tormenting self-portrait; by some this work was called A or The Scream. During one exhibition an art student told my son, that it was obvious i had used a photograph as an example for some of my paintings, because it was too flat.
It's true, I copied this portrait from a very annoying advertisement, no idea what for. I also used photos for other portraits.
During an Open Studio route, a woman walked in, and as soon as she stepped in and saw this painting, she was very shocked. I was really flabbergasted that someone is shocked by this.
When I moved and I couldn't take everything with me anymore, I gave it away to someone from a Feastbook group.